Vrijdag 29 Februari in Pushkar

Vrijdag 29 februari in Pushkar
Pushkar een vredige pelgrimsoord van meren en 400 tempels ontleent zijn naam aan de woorden pushpa (bloem) en kar ( hand), naar een legende die vertelt dat de meren voortkwamen uit bloemblaadjes die uit de goddelijke handen van Brahma de schepper vielen. Nu speelt het leven zich af rond de gats, tempels en drukke bazaars en deze combinatie van het spirituele en het commerciële trekt veel bezoekers.  
Pushkar bezit 52 ghats. Vrome hindoes maken ten minste een pelgrimstocht naar Pushkar en baden hier om hun zonden weg te wassen en zo een plaats in de hemel te krijgen.

Om 9 uur zouden 3 kamelen ons ophalen en naar een markt in Pushkar brengen, een maar liefst 3 uur durende tocht hadden ze gezegd, achteraf was het 2 uur. Wat geweldig om zo in de bergen en een stukje woestijn iets van de omgeving te mogen aanschouwen, ervaren, inademen en de zeldzame rust proeven. Na een uurtje namen we een stop en in de middle of nowhere kwam plots een muzikant aangelopen die voor ons begon te spelen en zingen. Siep zat mooi naast hem en je zag hem denken; " god nee he" , weer iemand die geld moet hebben. Gewoon genieten en een tip van 10 rps geven, zei ik. We hebben het eindelijk na zoveel dagen door, briefjes van 10 rps sparen en die geven ipv 100 of 500. Onderweg zag je ook veel mooie stenen liggen, misschien wel mooi om in te beeldhouwen, heb er maar even een foto van gemaakt. 

Onderweg verder niets spectaculairs meegemaakt. We werden afgezet bij de markt, waar we meteen mooie Sari stoffen zagen en doken meteen de eerste en beste  "de winkel" in.  Maar "we" Moniek en ik zijn nu eindelijk slim we bieden 500 rps en niet meer en lopen dan weg, dat hebben we afgesproken. Zo gezegd zo gedaan, we gingen zitten en er werd weer van alles geshowd, dit keer rokken omdat mijn oog viel op een mooie met spiegeltjes ingenaaide  rok van felle prachtige kleuren. Maar ik dacht dat trek ik toch nooit aan, laat maar eens Sari 's zien, stuk voor stuk prachtig, maar we hebben er beide al een, we weten waar we over praten en boden op een mooie 500  Rps, maar de verkoper vond het veel te weinig, we zeiden: "oke dan niet" en liepen weg. We werden meteen teruggeroepen en de verkoper zei: "we regelen het wel", dus wij weer terug, maar het werd toch geen 500 rps we verlieten de winkel en de verkoper kwam niet achter ons aan, helaas. De volgende winkel, ha hier kunnen we een mooi kadootje kopen voor Siep. Ze hebben in Indië van die mooie lange bloezen te koop, wij de grootste maat vragen bieden en kopen met nog een witte broek, die je van boven met een draad kan vast knopen. Alles met elkaar 500 Rps ipv 1500. Zo haha we weten hoe het moet. ;-)
Waar is Siep nu? Oh is weer verder gelopen natuurlijk, we hadden 12 uur afgesproken bij de Sik tempel met mr Singh en daar is ie natuurlijk al naar toe, 1 1/2 km gelopen en ja haar daar zat Siep, maar geen mr Singh. Het is zonde om hier te wachten ik sprak een man aan bij de Sik tempel en heb hem gevraagd om tegen Mr Sing te zeggen dat we 2 uur terug komen. Wij zijn weer de markt over gegaan en kwamen bij de Brahma tempel, waarschijnlijk dezelfde die Kim en Peter ook gezien hebben. Wij lopen er naar toe, maar we moesten tassen en schoenen afgeven, daar hadden we niet zo veel zin in, wij eerst naar een restaurantje wat drinken en Siep zou blijven zitten en op onze spullen passen. Hij was toch ook niet zo lekker kon hij tevens wat uitrusten en wij met z'n 2 en naar de Brahma Tempel
 
De Brahma tempel is een van de weinige tempels die aan Brahma zijn gewijd.
Volgens de mythe werd hij vervloekt door zijn vrouw Savitri toen hij in haar plaats het stammeisje Gayatri liet deelnemen aan een ritueel. We liepen naar boven waar een gids ons uitlegde wat te doen. Hij had een zus in Amsterdam die Internist was en een keer in de 2 jaar thuis kwam. We moesten bloemen in onze rechter hand houden en liepen naar de blauwe tempel waar we tegen een bel aan moesten slaan. Daar zat een preister te lezen in een grote bijbel met om hem heen muren van zilver, prachtig mooi. Helaas geen foto's, want dat mocht niet. De gids vertelde van alles over het Hindoeïsme; er is een god voor het geluk en een God voor de regen etc etc. en allemaal daar te zien in de vorm van mooie beelden. We hebben bloemen afgegeven en kregen nieuwe daarvoor in de plaats, bij een soort altaartje gingen we een voor een op de knieën liggen en met ons voorhoofd tegen een rand, hand op een bol waar water overheen stroomde en dit op je ogen leggen, daarna liepen we weer verder. Zeer oude bijbels in vitrines liet hij zien en daarna moesten we de bloemen in het heilige meer gooien, dat was 2 minuten lopen vanaf de tempel. Hup schoenen weer uit en naar de heilige rivier lopen. Eenmaal bij het meer, gebaarde hij ons dat we bij een priester moesten gaan zitten op een matje. Ieder apart en ieder een eigen priester. Van de Priester  kregen we een zilveren bord in de hand waar 2 kleuren verf, bloem blaadjes en een armbandje van stof op lag. Ik moest dit even neer zetten en handpalmen tegen elkaar aan doen, met de toppen van de vingers naar boven wijzend. Ik moest van alles na zeggen in het Hindi,  ik voelde me gewoon een beetje vereerd, dat ik dit mag meemaken en wat een mooi geloof. Wat ik allemaal na zei weet ik natuurlij niet, maar op een gegeven moment ging hij over in het Engels. Hij vroeg naar de namen van mijn vader en moeder, broers en zus, man en onze kinderen. Daar ging hij dan voor bidden; geluk gezondheid etc. en ik moest het weer na zeggen. Vervolgens zei hij: "omdat ik U hierom vraag", geef ik een donatie van 9000 rps, ik zei het na maar dacht: " dat krijgt hij toch niet". Ik stond op om naar de plek te gaan waar je moest betalen, want dat gebaarde hij mij, maar ik zei: "nee ik wacht hier even op mijn dochter". Moniek deed exact het zelfde als mij, maar moest een cheque tekenen van 3000 rps om vervolgens weer verder te gaan. Moniek wilde mij nog waarschuwen, maar ze kwam er niet tussen. Moniek stond op, we zeiden tegen elkaar, we lopen naar onze schoenen, trekken ze aan en gaan weg. Zo snel mogelijk, maar ze werden vervelend riepen naar ons, maar we liepen gewoon zo snel mogelijk weg en negeerden hen. Maar wat gemeen en we waren zelfs nog gewaarschuwd door Mr Sing, maar hij had het over prayers, maar dit was gewoon een opgezet toneelstuk. Bah nogmaals  wat gemeen en dat je er dan toch in tuint. ,!!
We zijn naar Siep gegaan, hebben het hele verhaal verteld en weer verder gaan struinen over de markt tot aan de Sik tempel. 
Met Mr Singh hebben we de Sik Tempel bekeken. Mr Singh is ook een Sik en kon ons er vanalles over vertellen. Weer de schoenen uit, met je voeten door het water, hoofd doek om en naar binnen. Alles was blauw, waarom weet ik niet, mr Singh draagt overdag een blauwe tulband en s'nachts een oranje, misschien heeft het hiermee te maken? Priesters lezen af en aan uit de bijbel 24 uur achtereen en worden na 2 uur vervangen door een andere  priester. Hoelang dat doorgaat weet ik niet. We konden iets doneren, maar hoefde niet. Vervolgens gingen we naar beneden en naar de rechter zijkant waar je onder in de Tempel kwam waar mensen zaten te eten. Het eten wat je daar kreeg werd betaald van de donaties. Mr Sing bood ons een kopje thee aan. ( Thee is altijd met melk en suiker).

We hadden voor vandaag genoeg beleefd gingen terug naar het Hotel en het begon me daar toch te onweren, wat een geluk dat we net op tijd binnen waren.  Als enigsten zaten we s'avonds te eten.